Meme Kanserine Genetik Yaklaşım

Meme Kanserinde BRCA1 ve BRCA2 Gen Analizleri

Kadınlarda yaşam boyu meme kanserine yakalanma riski %12 iken over kanseri riski %1.4 civarındadır. BRCA1 ve BRCA2 mutasyonları  varlığında meme ve over kanseri riskinin genel popülasyona oranla anlamlı şekilde arttığı bilinmektedir.^1,2,3,4

Tablo. Meme ve over kanseri insidansları

BRCA1 mutasyonlarının; meme kanserinin yanı sıra serviks, uterus, pankreas ve kolon kanserleri; BRCA2 mutasyonlarının ise pankreas, mide, safra kesesi kanserleri ve melanoma etyolojisinde yer aldığı da bilinmektedir.^5,6

BRCA1 ve BRCA2 genetik analiziHerediter meme ve over kanser (HBOC) riskinin belirlenebilmesi için BRCA1 ve BRCA2 genetik analizleri önerilmektedir.

National Cancer Institue (NCI), BRCA1 ve BRCA2 mutasyon testinin önerilmesi için herhangi bir standart kriter olmadığını belirtirken, U.S. Preventive Services Task Force’a göre⁷;

• Birinci derece akrabalardan ikisinde meme kanseri saptanması,
• Meme ca tanısı almış üç veya daha fazla 1. ya da 2. derece akraba,
• 1. veya 2. derece akrabada  hem meme hem over kanseri teşhisi,
• 1. derece akrabada bilateral meme kanseri saptanması,
• İki ya da daha fazla 1. veya 2. derece akrabada over kanseri teşhisi,
• 1. veya 2. derece akrabada hem meme hem de over kanseri teşhisi,
• Bir erkek akrabada meme kanseri saptanması BRCA1 ve BRCA2 testleri için endikasyon kabul edilmektedir.

Şekil 1. HBOC hastalarına  yaklaşım algoritması ^8,9

Test sonucunda mutasyon saptanmaması kişide yaşamı boyunca kanser gelişmeyeceği anlamına gelmemektedir. Bu bireylerdeki kanser riskinin genel popülasyon ortalama riski ile aynı düzeylerde olduğu kabul edilmektedir (bkz. Tablo 1). ⁷

Tablo2. National Comprehensive Cancer Network’e (NCCN) göre HBOC hastalarının takibi ^8,9

BRCA1 Genetik Analizi;

BRCA2 Genetik Analizi;

Kaynaklar:

1. PDQ® Cancer Information Summary. National Cancer Institute; Bethesda, MD. Genetics of Breast and Ovarian Cancer (PDQ®) - Health Professional. Date last modified 04/24/2009. Available at:http://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/genetics/breast-and-ovarian/healthprofessional. Accessed 05/15/2009.

2. National Cancer Institute. SEER Cancer Statistics Review, 1975–2005. Retrieved April 20, 2009, from:http://seer.cancer.gov/csr/1975_2005/index.html.

3. Antoniou,A., Pharoah,P.D., Narod,S. et al. (2003) Average risks of breast and ovarian cancer        associated with BRCA1 or BRCA2 mutations detected in case series unselected for family history: a combined analysis of 22 studies. Am. J. Hum. Genet.,72, 1117–1130.

4. Narod S. A., Ford D., Devilee P., Barkardottir R. B., Lynch H. T., Smith S. A., Ponder B. A. J., Weber B. L., Garber J. E., Birch J. M., Cornelis R. S., Kelsell D. P., Spurr N. K., Smyth E., Haites N., Sobol H., Bignon Y-J., Chang-Claude J., Hamann U., Lindblom A., Borg A., Piver M. S., Gallion H. H., Struewing J. P., Whittemore A., Tonin P., Goldgar D. E., Easton D. F., and the Breast Cancer Linkage Consortium. An evaluation of genetic heterogeneity in 145 breast-ovarian cancer families. Am. J. Hum. Genet., 56: 254-264, 1995.

5. Thompson D, Easton DF, the Breast Cancer Linkage Consortium. Cancer incidence in BRCA1 mutation carriers. Journal of the National Cancer Institute 2002; 94(18):1358–1365.

6. The Breast Cancer Linkage Consortium. Cancer risks in BRCA2 mutation carriers. Journal of the National Cancer Institute 1999; 91(15):1310–1316.

7. U.S. Preventive Services Task Force. Genetic risk assessment and BRCA mutation testing for breast and ovarian cancer susceptibility. Retrieved April 20, 2009, from:http://www.ahrq.gov/clinic/uspstf05/brcagen/brcagenrs.htm.

8. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology, Genetic/Familial High-Risk Assessment: Breast and Ovarian, 2009.

9. S. Koçak, L. Çelik, S. Özbaş, S. Dizbay Sak, A. Tükün, B. Yalçın, Meme kanserinde risk faktörleri, riskin değerlendirilmesi ve prevansiyon: İstanbul 2010 Konsensus Raporu, The Journal Of Breast Health 2011 Vol:7 No:2